Δυο κογχύλια βρήκα στην καυτή την άμμο,
τα ´τριψα άπειρες φορές το ´να πάνω στ´ άλλο
τόσο που τα χείλη μου στεγνώσαν,
τα μάτια μου βουρκώσαν,
ξεράθηκε η αναπνοή.
Κι άκουσα κι απ´ του διπλανού βράχου τη βοή,
τον έρωτα να ψιθυρίζει πάλι τ´ όνομά μου.

Ik vond twee schelpen in het hete zand
en wreef ze eindeloze malen op elkaar
totdat, de lippen droog
en met een waas voor ’t oog,
mijn ademhaling stokte.
En als ik ’t ruisen van de rots ernaast beluisterde,
ving ik op hoe de liefde zacht mijn naam weer fluisterde.